Dwingeloo 2 - OZW 2
8 November 2022
De wedstrijd tegen Dwingeloo was weer memorabel. We wisten dat het dit keer niet makkelijk zou worden. Dwingeloo 2 staat ongeslagen bovenaan in de competitie, net als Ruinen en Oerterp. We dachten nog kans te maken, want vele spelers waren betrokken bij een trekker optocht. Ze hadden spelers uit het derde aangerukt en een blonde jongen van JO-15.
Het werd snel duidelijk dat zelfs dit veredelde team het ons lastig ging maken. De scheids ook trouwens, want die had voor de wedstrijd zich al laten ontglippen dat hij het ons ook moeilijk ging maken. De mooie tribune was redelijk gevuld. We hadden het wel iets voller verwacht.
Henk en Steve waren gelukkig weer terug na vervelende blessures. Onze basis was goed. Helaas stonden we al vroeg in de wedstrijd met 2-0 achter. We waren wakker geschud. De trekker boys van Dwingeloo werden duidelijk niet gemist. Het was voor ons ook best lastig om door hun verdediging te komen. De verdediging van Dwingeloo stond namelijk best goed. Toch kwamen we er af en toe door, maar dan was het weer buitenspel. Behalve bij een mooie combinatie op rechts van Marcel op Herman. Al vliegende tikte Marcel de bal door op rechtsvoor Herman. Zo hard als Herman ‘nog’ kon sprintte hij op het doel af, met een verdediger hijgend in zijn nek. Die werd vakkundig uitgekapt en de weg was vrij naar het doel. Nog een schijnbeweging en de keeper ging de verkeerde kant op. Vrij voor het doel werd hij vervolgens compleet onderuit geschoffeld. De strafschop die daarop volgde werd vakkundig door Arjan benut. Er was weer hoop.
De rust brak aan en Pedro en Steve mochten ook de groene drassige weide in. Het veld was moeilijker te bespelen dan in Juni toen we nog met 6-1 wonnen. We kregen toch de smaak te pakken en voerden de druk op. Op z’n Marcels werd de 2-2 gescoord. Dit smaakte naar meer. Steve speelde Herman nog een keer vrij voor het doel, maar die werd wederom onderuit geschoffeld. Dit keer geen strafschop vreemd genoeg. Dwingeloo kreeg weer grip op de wedstrijd en hun rechtsvoor schoot best fraai de 3-2 in het net. Super strak met zijn linkerbeen in de verre hoek. Onze keeper Mark had het niet eens door.
Niet lang daarna dacht Pedro tijd te hebben om een bal in te spelen. Een speler van Dwingeloo trapte op zijn voet en Pedro stortte ter aarde. Daar lag hij, kermend van de pijn. Geen overtreding was de conclusie van de scheids. Pedro zat nog de dag erna thuis op de bank met zijn blauwe enkel omhoog. ‘Nee, geen overtreding! ‘. We speelden gewoon door en de aanstichter kon vrolijk richting het doel doorlopen en bediende een meegelopen medespeler die vervolgens eenvoudig kon scoren. 4-2!
4-2 was ook de eindstand. Tijd voor douchen en dan een gehaktbal eten. Daar keken we al enige tijd naar uit. Tijdens het douchen kwam een rugby dame uit Utrecht de kleedkamer binnenlopen. 5 naakte mannen keken haar verbaast aan. “Hebben jullie een nagelschaar?”: vroeg ze onschuldig. Pedro was zijn pijn direct vergeten. Hij stond haar naakt te woord: “ik geloof het wel ja, even kijken hier in mijn tas’. De dame liep ondertussen dieper de kleedkamer in, op weg naar naakte Pedro en zijn tas . “Ik dacht toch echt dat ik een nagelschaartje mee had genomen”. De dame keek nu ook in de tas. Pedro bleef zoeken, maar kwam toch tot de conclusie: “ Nee, sorry toch geen nagelschaartje bij me”. De dame liep teleurgesteld weer weg. Inmiddels was de bril van Paul compleet beslagen. Hij was de kluts kwijt. Hij kon niet bevatten wat er zojuist was gebeurd. De rest van het team ook niet trouwens. Pedro’s pijn kwam ook weer langzaam terug.
Op weg terug naar Groningen was Pedro nog in de wolken. Zo erg dat hij ook nog een verkeersboete opliep. Ad probeerde de pijn nog te verzachten door tegen de agent zeggen: “In het veld was hij trager”. Het hielp allemaal niet. Een mooie dag kwam ten einde! Pedro, beterschap! Het was geen overtreding!
