Agenda OZW
september 11, 2020
Die wedstrijd in Annen
januari 27, 2021
 

Een mooie zondag ochtend in December. Wederom een warme dag en de vogels fluiten alsof het alweer voorjaar is. 2020 gaat de boeken in met een warmte record. Na een wandeling van bijna een uur bel ik aan bij Leen. Hij woont nabij het Noorderplantsoen en Cafe De Bres. Wat een toplocatie. Na een korte boks loop ik achter Leen aan de trap op. In de woonkamer, op de eerste verdieping, staat Sonja al klaar. Ze heeft een OZW muts op en de beroemde OZW sjaal om haar nek. En dan is er ook nog Bob. Bob staat voor op het verbouwde balkon en kijkt met zijn mooie heldere ogen uit over het Noorderplantsoen. Bob draagt het bekende retro OZW voetbalshirt. Hij leunt subtiel tegen een professionele racefiets aan. Er is een bijzondere band ontstaan tussen Leen, Sonja en Bob. Dit heeft mijn interesse gewekt en ik ben benieuwd naar het verhaal hierachter. Onder het genot van een kop koffie vertelt Leen vol trots over Sonja en Bob.

Hoe heb je Sonja en Bob leren kennen?

Dat is inmiddels 12 jaar gelden. Via de CIBAP opleiding te Zwolle werden paspoppen aangeboden. Deze MBO opleiding is een vakschool voor vormgeving en eens in de zoveel tijd gaan er paspoppen in de uitverkoop omdat ze uit de roulatie gaan. Hun werk zit er dan als het ware op. Bob en Sonja waren klaar voor een nieuw leven.

Heb jij ze zelf een naam gegeven?

Nee, Sonja en Bob hebben hun naam bij het CIBAP gekregen. Om de poppen compleet te houden krijgen ze een naam en die staat ook op hun romp, armen, handen en benen. Je kan deze poppen namelijk helemaal uit elkaar halen. Op deze manier houd je alle ledematen slim bij elkaar. Ze hebben hier bij mij thuis ook hun eigen naam behouden. Dat vond ik wel zo passend.

Je hebt de poppen in OZW kleding gestoken. Hoe komt dat zo?

Het is begonnen op de dag dat ik 57 jaar werd. Met een glas whiskey in de hand was ik aan het mijmeren over OZW. Ik keek naar een kale Bob en toen bedacht ik mij dat ik nog een oud OZW voetbal shirt in de kast had liggen. Een shirt met nummer 57 achter op. Mijn geboortejaar is ook nog eens 1957. Op deze avond van mijn verjaardag viel alles op z'n plek. Ik heb Bob het shirt aangetrokken en het stond perfect.

Mocht je trouwens bij OZW een rugnummer dragen van je eigen geboortejaar?

Dat is een lang verhaal. Dit shirt had ik speciaal laten maken, omdat in 1957 ben geboren. Het shirt werd elke wedstrijd door iemand anders gedragen. Degene die dit shirt droeg moest ook het wedstrijdverslag maken. Al sinds ik bij de club ben, alweer 26 jaar geleden, is er overigens discussie over de kleding. Des OZW natuurlijk. Toen ik net begon hadden we nog gestreepte shirts. Dat is 5 jaar later veranderd in de shirts zoals we nu kennen. Ik heb daar inspraak in gehad, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Ik heb menig ontwerp voorbij zien komen. We hebben ook nog broekjes gehad met sponsors er op.

 
 
 
 

Steek je Sonja en Bob ook wel eens in nieuwe kleding?

Zo af en toe heb ik daar wel behoefte aan. Ik heb Bob ook wel eens een wielertenue aangetrokken. Mijn hobby is racefietsen en samen met mijn oude Koga fiets krijg je dan een mooi beeld. Toevallig heb ik Sonja vanochtend net weer opnieuw in de kleding gestoken. Ze is nu ook in zwart-witte OZW stijl. Bob en Sonja passen nu helmaal bij elkaar.

Ben je aan ze gehecht?

Best wel eigenlijk. Ze horen er helemaal bij. Het zijn huisgenoten geworden. Het klinkt misschien raar, maar door de jaren heen is er een band ontstaan. Toen ik jaren geleden van mij vrouw ging scheiden gingen Bob en Sonja met mij mee naar het nieuwe huis. Ik doe ze nooit meer weg.

Heb je een voorkeur voor een van de poppen?

Ik denk toch wel voor Bob. Hij draagt mijn kleding en komt daarmee het meest dicht bij mij.

Na een leuke fotoshoot bedank ik Leen voor zijn mooie verhaal. Ik ga weer op pad naar het Hoornsche Meer. Op de terugweg stel ik mij de vraag wat voor mooie verhalen de andere OZW mannen te vertellen hebben. Dit smaakt naar meer. Wordt vervolgd...

Herman Wanningen

 
 
Leen, Bob en Sonja