OZW 2 - Titan 2
28 januari 2024
Ik word net te laat wakker: gooi snel een ei in de pan, werk 2 para’s naar binnen en spring onder de douche. Dit alles om mijn lichte kater van een geweldig georganiseerd OZW diner te boven te komen. Een OZW diner waar opa’s, oma’s, Kim Holland en "the Champ" voorbijkwamen. Wat me deze avond het beste is bijgebleven: het verhaal over “de letterpoeper van Pedro”.
Aangekomen bij de kantine heeft Titan dan al twee kleedkamers in gebruik genomen en komen de eerste spelers al in tenue naar buiten gelopen. Van OZW is nog maar een handjevol spelers aanwezig in de kantine en zij kijken elkaar dan nog wat verdwaasd aan, onder het genot van een kopje koffie.
In de kleedkamer gaat het weer als vanouds. Ad attendeert iedereen erop dat het een 6 punten wedstrijd is: wanneer we winnen hebben we 6 punten. Marcel vertelt vol trots dat hij alleen naar huis is gegaan ondanks de vele aanbiedingen die hij die nacht had gekregen, waarop iemand hem aanspreekt op zijn swipe gedrag. Na een boel gelach dan toch met de nodig spanning naar het veld. Waar we in eerste instantie nog 18 spelers hadden bleek dat we toch: 2x oude rugklachten, 1x hamstring, 1x hockey vervoer en 1x uitleen aan het derde hadden. Ondanks deze afwezigen waren we toch nog met 15 spelers. Jasper, die zijn rentree maakte na maanden van hernia/spit klachten, bleek de voorkeur te krijgen boven Pedro die zich de gehele winter fit had getraind. Bij onze opkomst van het veld waren de Titanen al in volle voorbereiding. OZW keek nog altijd wat moeilijk en Tox voegde daaraan toe dat het veld bevroren, de zon te laag en de bal te hard was. Zou het dan weer zo’n dag worden waarbij het aan alles zou liggen; behalve aan ons?
Vlak voor de aftrap gaan de Titanen nog terug naar de kleedkamer. Onze coach spreekt ons nog wat bemoedigende woorden toe en dan fluit de scheids voor de aanvang van de wedstrijd. Kolder doet nog een gebrekkige poging om zijn vingerafdruk achter te laten door vanaf de middenstip te scoren maar gaat ruim naast. Dan komt de storm der Titanen op gang. Blaauw en Jan coachen als een stel bezetenen en Paul en Ad vliegen van links naar rechts om de storm op het middenveld te keren. Maar dat is niet genoeg, onze gelegenheidskeeper moet zich helemaal uitstrekken om een schot in de hoek te pareren. De kleinste man van het veld maar met de meeste springkracht en het snelste reactie vermogen, Elting, red ons! We hebben Elting nog een aantal keer nodig tot aan de 13e minuut. Na een overtreding op OZW, net op de helft van de Titanen, weet Kolder met een schot vanuit stand de keeper toch te verrassen. Deze doet nog een wanhopige poging maar ziet de bal, net als vele keepers voor hem, over hem heen in de goal belanden (1-0).
We weten de storm der Titanen om te keren door bloed, zweet en tranen te leveren. Er staat een collectief op waar niet doorheen te komen is en waarbij we af en toe zelfs weten uit te breken. Wanneer ik een sprint trek langs de linker zijkant en ik oogcontact met Roode weet te maken, geeft Roode een fanatische pass waardoor ik de bal binnen kan koppen (2-0). Vlak voor rust weet Kolder nogmaals zijn handelsmerk te tonen en schiet vanaf de middellijn de bal wederom langs/over de keeper (3-0). In de rust zijn we in euforie er wordt al van het "Champ effect" gesproken en dat we vaker feestjes op zaterdag moeten hebben. Maar bescheiden als we zijn zeggen we ook tegen elkaar deze wedstrijd is nog lang niet gewonnen is. De storm der Titanen zal zeker weer losbranden vanaf de eerste minuut van de tweede helft.
En zo geschiede, we moesten het wederom hebben van Elting die de ene na de ander fantastische redding heeft. Wederom hebben we bloed, zweet en tranen nodig. Echter neemt Ad het bloed wel erg serieus. Na een ongelukkig (dom) ongeluk tussen Ad en Paul moet Ad helaas het veld verlaten met een scheur in zijn wenkbrauw. Gelukkig hebben Gerrie en Jasper goed opgelet de eerste helft en kopt Gerrie na een goeie voorzet van Jasper de bal in het net (0-4). Op dat moment wordt het de scheids wat te veel en legt het spel tijdelijk stil voor een plaspauze (we worden immers ook dagje ouder).
Nog geen 4 minuten nadat hij weer op zijn fluit heeft geblazen weet ik de bal met een bekeken trap in de verre hoek leggen, nadat ik volledig ben vrijgespeeld voor de keeper door een mooie pass van Kolder (5-0). Ik loop een beetje verbouwereerd terug naar Blaauw en vraag hem of het nu echt 5-0 is, vol overtuiging zegt hij: "jaahaa", maar ik ben nog niet overtuigd.
Ben ik nu wakker of droom ik? 5 minuten later weten de Titanen dan toch 1 keer door de linies te breken (5-1). In de slotfase krijgen we het nog even moeilijk. Gelukkig hebben we Elting, die nog even zijn pink uit de kom heeft, maar deze zonder pardon recht laat zetten en verder keept. Mark heeft serieuze concurrentie, naar horen zeggen moest Mark zelfs even juichen bij het tegendoelpunt. Vlak voor het einde wordt Kolder nog vrijgespeeld door Gerrie (6-1).
Na de wedstrijd mag ik nog even meespelen met het derde en heb het feest gezang onder de douche moeten missen. Wat mij het meeste bij is gebleven: het collectief, de positiviteit, de reddingen van Elting en natuurlijk mijn 2 doelpunten. Ik slaap al dagen lekker! leve OZW!
Bonne
