TLC 3 - OZW 3
18 November 2018
Nog voordat er ook maar 1 minuut is gespeeld heb je altijd een stukje voorpret, zo ook deze keer. Onze keeper Andre had andere verplichtingen en had zijn keepersoutfit inclusief handschoenen aan Herman gegeven. Herman is echter bezig om vissen te helpen migreren in Washington (DC voor intimi) en dus lagen de keeperspullen van Dre veilig thuis in het huis van Herman. Maar ja, Herman is er niet….Gelukkig was daar Bram, de aanvoerder van de Sportpartij, die tegenover Herman woont. Hij zou de spullen wel even bij Lonneke ophalen. Echter op zaterdagavond kregen we in de appgroep al het bericht dat Lonneke niet reageerde op de deurbel. Wel lag er een spijkerbroek op de grond en was er boven kaarslicht zichtbaar aldus Bram “morgen maar even weer proberen" opperde hij.
De zondag was aangebroken en na de eerste appjes van Lars (die Boston onveilig aan het maken was) en Dre met de nodige succeswensen, was daar ineens de app van Bram….Lonneke was nog zo in de wolken van de avond ervoor waarschijnlijk dat ze nog steeds niet reageerde op de deurbel. Leen moest dus maar even met zijn blote handjes gaan keepen. Nog voordat we ook maar 1 minuut hadden gespeeld hadden we al een enorme uitdaging om Leen van handschoenen te voorzien. Gelukkig had Koert nog een paar oude handschoenen, geen keepershandschoenen, maar toch had Leen zijn handjes beschermd. Buiten stond ik even met de scheidsrechter te kletsen en hij gaf aan dat hij wel echte keepershandschoenen kon regelen. Hij was vroeger keeper geweest bij onze tegenstander en regelde even een paar reserve handschoenen. Wat een topper is deze man dacht ik nog.Niks om je verder druk om te maken zou je denken. Maar ja, die statistieken he, hoe doen ze dat toch?? En dan ineens leg je de link als je weer een fluitje hoort.… want daar was de scheidsrechter weer….de oud keeper, de man die voor ons handschoenen had geronseld, de man van de 10 minutes of fame voor de rust had het weer op zijn heupen.
Een moment van buitenspel werd genegeerd door hem, Leen werd pardoes ook nog aan zijn hoofd geraakt om toch nog redding te brengen, maar de scheids wist het zeker. Geen buitenspel, geen overtreding, gewoon de 3-4. Het bracht ons van slag. Een paar minuten later maakt Koert een keurige sliding in de 16 op de bal…maar de man met de fluit schrok zo dat hij ook meende hiervoor te moeten fluiten. Niemand snapte er wat van. Wij niet, supporters langs de kant niet en ook de tegenstander niet. Deze ondermijnden zelfs de scheidsrechter door gewoon een ingooi te gaan nemen. Sportief natuurlijk, maar je staat een beetje in je hemd natuurlijk. Ondanks de voorsprong en de paar goeie kansen bleven wij knoeien en ging de tegenstander toch nog op zoek naar de gelijkmaker, en die kwam er…en zelfs nog meer. In de laatste seconden wist men zelfs de 5-4 binnen te tikken. De eerste overwinning voor TLC en als je zelf de goals niet maakt…dan moet je dit accepteren en volgende week weer de rug rechten…
En Wij, Wij staan er nog steeds goed voor hoor. Maak je geen zorgen, wij zijn een team en die breek je niet zomaar af.
Nico